Η Προανακριτική για τον Νίκο Παππά έχει ήδη καθυστερήσει – με βάση πάντα το αρχικό χρονοδιάγραμμα των εργασιών της. Δεν έχει καν κατορθώσει να εξετάσει εξονυχιστικά τον βασικό της μάρτυρα. Οι αλλεπάλληλες αναβολές έχουν καταφέρει πλήγμα στη διεξαγωγή μιας κορυφαίας διαδικασίας κοινοβουλευτικού ελέγχου: φαίνεται σαν να μετατίθεται στο μέλλον η διερεύνηση εξαιρετικά σοβαρών καταγγελιών.

Ακόμη και χθες δόθηκε η ίδια εντύπωση. Ολοι όσοι παρακολουθούν απ’ έξω τα τεκταινόμενα μέσα στην αίθουσα που συνεδριάζει, όμως, συμφωνούν πως είναι υποχρέωση των μελών της να ρίξουν άπλετο φως στην υπόθεση. Και να φτάσουν όσο βαθύτερα γίνεται στην ουσία της το συντομότερο δυνατό. Γιατί αυτό είναι προς το συμφέρον της χώρας πρωτίστως.

Η βασιμότητα των κατηγοριών που έχουν ακουστεί για τον άλλοτε ισχυρό άνδρα της πρώτης φοράς Αριστερά – και κατ’ επέκταση για το ίδιο του το κόμμα – πρέπει να διερευνηθεί επειδή οι συμπεριφορές που του προσάπτουν αγγίζουν όσα βρίσκονται στον πυρήνα του δημοκρατικού πολιτεύματος.

Αν μια ελληνική κυβέρνηση άσκησε πράγματι τη διακυβέρνηση του τόπου με στόχο την κατάκτηση της απόλυτης εξουσίας, προσπαθώντας δηλαδή να καθυποτάξει τους αρμούς της, κι όχι μέσα από το πρίσμα της υπηρεσίας προς τους πολίτες – είτε αυτούς που την ψήφισαν, είτε εκείνους που δεν την ψήφισαν -, οι κοινοβουλευτικοί άνδρες οφείλουν να ενημερώσουν γι’ αυτό την κοινή γνώμη με στοιχεία.

Ο σκοπός της συγκεκριμένης επιτροπής υπερβαίνει κατά πολύ τις αντιδικίες μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων. Αφορά στην πραγματικότητα τον τρόπο που αντιμετωπίστηκαν οι θεσμοί από το 2015 μέχρι και το 2019. Είναι κρίσιμο να μην το ξεχνά κανείς.