Λέξεις χωρίς αντίκρισμα

^«Τις μέρες αυτές που έχει μαυρίσει η ψυχή όλων μας», ακούστηκε να λέει πριν από πέντε μέρες η παρουσιάστρια του δελτίου ειδήσεων ενός τηλεοπτικού σταθμού καθώς αναφερόταν εκτεταμένα, με το ίδιο για πολλοστή φορά σταθερό περιεχόμενο σε σχέση με τις λεπτομέρειες του τρομακτικού εγκλήματος στα Γλυκά Νερά σάμπως να επρόκειτο όσοι την ακούγανε να κληθούν να δώσουν εξετάσεις για το τι ακριβώς είχε συμβεί. «Τις μέρες αυτές που έχει μαυρίσει η ψυχή όλων μας». Είναι παρήγορο θα πει κανείς να υπάρχει ένα τόσο υψηλό επίπεδο ατομικής και κοινωνικής ευαισθησίας, αν όμως όλοι μας δεν συμπεριφερόμασταν με έναν τρόπο που κάθε άλλο θα μπορούσαμε να τον υιοθετούμε και να τον εκφράζουμε σε περίπτωση που πραγματικά είχε μαυρίσει η ψυχή μας. Οσο και αν ήταν οι πρώτες μέρες που είχαν αρθεί τα περιοριστικά μέτρα, θα ήταν αδύνατον να συνδυαστεί αυτή η ξέφρενη έξοδος με ένα μαύρισμα της ψυχής μας, αφού ακόμη και ένα στοιχειώδες πένθος μας γυρίζει πάντα προς τα μέσα μας και όχι σε μια πάση θυσία αναζήτηση χαράς και απόλαυσης.