Οταν πηγαίναμε μαζί σχολείο

Στο σχολείο το κάναμε αυτό. Δηλαδή, στο Δημοτικό άντε μέχρι τις πρώτες τάξεις του Γυμνασίου. Μετά αποκτούσαμε μια στοιχειώδη σχέση με τη διαλεκτική, την τέχνη να φτάνεις στην αλήθεια μέσα από τη συζήτηση. Αν και, εδώ που τα λέμε, το πέταγμα της μπάλας στην εξέδρα όσον αφορά στον δημόσιο διάλογο, έχει γίνει κάτι σαν εθνικό μας σπορ. Πώς είναι όταν σε πιάνει το ταίρι σου στα πράσα (τόσο στα πράσα δηλαδή που δεν σε παίρνει ούτε για το «Αγάπη μου δεν είναι αυτό που νομίζεις») και αρχίζεις το κήρυγμα για το πόσο κακό είναι να παρακολουθείς τον άλλον;