«Να ξαναθυμηθεί το σώμα»

«Ο τίτλος είναι μια έμμεση προσταγή να ξαναθυμηθούμε το σώμα μας. Να δούμε ξανά αυτό που μέσα στην περίοδο του εγκλωβισμού αισθάνθηκε εγκλωβισμένο. Να ξαναθυμηθεί το σώμα όλες τις λειτουργίες του σε χώρους και σε χρόνο, ο οποίος δεν είναι ο σκηνικός χρόνος μιας παράστασης. Η ιδέα μου από τη στιγμή που μπήκα στο Μπαλέτο της Λυρικής ήταν να διευρύνω τους ορίζοντες και να ανοίξω τον κύκλο των ελλήνων χορογράφων που θα εργαστούν – ίσως για πρώτη φορά – με το Μπαλέτο. Γίνεται έτσι μια διπλή εργασία: οι δικοί μας χορευτές βλέπουν διαφορετικές τεχνικές και τρόπους πέρα από το κλασικό, ενώ οι χορογράφοι δουλεύουν με χορευτές που έχουν διαφορετική τεχνική και τοποθέτηση απ’ όσους συνεργάζονται τον περισσότερο καιρό. Κάνοντας αυτές τις 12 ιστορίες, όπου κάποιοι χορευτές μας έχουν δημιουργικότητα στη χορογραφία, τους δίνεται η ευκαιρία να δημιουργούν σε διαφορετικά πρότζεκτ. Θέλαμε να φτιάξουν έργα που ξεφεύγουν από τον κλειστό χώρο του θεάτρου, παρότι επιστρέφουν κάποιες στιγμές σ’ αυτόν, αλλά ουσιαστικά να φέρουν τους χορευτές σε επαφή με το περιβάλλον. Με κλειστούς κι ανοιχτούς χώρους και ουσιαστικά με την απελευθέρωση του σώματος στο περιβάλλον. Και να δημιουργήσουν αυτές τις ιστορίες οι οποίες είναι σαν προσωπικές καταθέσεις μικρής διάρκειας. Τα διαφορετικά έργα συνομιλούν μέσα από την αντίθεση και τη δημιουργία. Συνομιλούν μέσα από το είδος της μουσικής περισσότερο και πώς διαβάζουμε με διαφορετικό τρόπο τη μουσική».