Τούτη η πηγή αναβλύζει υστεροφημία. Και δεν χρειάζεται απαραίτητα να βρέξεις τα χείλη σου. Αρκεί να την ανακαλύψεις μέσα από μονοπάτια δύσβατα. Φτάνει να ξεπροβάλει μπροστά σου αυτός ο δυσπρόσιτος προορισμός των παιδικών ονείρων. Το κατάφερε η πράσινη γενιά του Γουέμπλεϊ (Αγιαξ – Παναθηναϊκός 2-0, τελικός Κυπέλλου Πρωταθλητριών 1971) και στη σύγχρονη εποχή ο Ακης Ζήκος. Ο μοναδικός Ελληνας που αγωνίστηκε σε τελικό από τη στιγμή που η κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση μετονομάστηκε σε Τσάμπιονς Λιγκ. Θα μπορούσε να θεωρηθεί και πρόδρομος, αλλά τούτος ο χαρακτηρισμός μάλλον προϋποθέτει να βαδίσουν και άλλοι στα χνάρια του. Και μέχρι σήμερα το επίτευγμά του (από το 2004 με τη φανέλα της Μονακό) παραμένει ανεπανάληπτο για τα ελληνικά δεδομένα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή