Το μέγεθος της απόφασης φάνηκε από το δικό του μέγεθος. Του παίκτη. Οχι του προπονητή. Του Σέρχιο Ράμος εν προκειμένω. Οχι του Λουίς Ενρίκε. Ακούστηκε κρότος μεγάλος. Ολοι και όλα κρίνονται από το αποτέλεσμα. Γνωστό. Δεν επιδέχεται αυτό την οποιαδήποτε αμφισβήτηση. Ο Σέρχιο Ράμος δεν είναι πολύ μεγάλος σε ηλικία, ούτε όμως ένα παιδαρέλι. Ναι, δεν είχε την καλύτερη σεζόν, αλλά και πάλι πώς δεν χώρεσε στις επιλογές του εκλέκτορα της Εθνικής Ισπανίας; Μοιάζει με υπερβολική κίνηση. Στα 35 του χρόνια ο αμυντικός της Ρεάλ μετρά κοντά στις 200 παρουσίες με τα εθνικά χρώματα. Ενας ογκόλιθος στα μετόπισθεν όταν είναι σε καλή κατάσταση. Μια ηγετική μορφή. Ο Λουίς Ενρίκε, ωστόσο, επέλεξε να διαβεί έναν διαφορετικό δρόμο. Ο Ράμος ανήκει στην κατηγορία αυτών που δεν χορταίνουν το χειροκρότημα. Τους λείπει όπως λείπει η τρέλα από τον έρωτα. Ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής δεν μοιάζει με αρτίστα αλλά με παίκτη που σφράγισε μια εποχή με την παρουσία του, συχνά καταλυτική σε όποια ομάδα κι αν έδωσε τα πάντα. Στη Ρεάλ και την Εθνική. Δεν κορόιδεψε. Δεν κώλωσε. Ηταν παντού και πάντα εκεί, στο καθήκον.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ