Η δήθεν «εθνική γραμμή» στην επίσκεψη Τσαβούσογλου στη Θράκη απλώς καταδίκασε ομοθύμως την αναφορά του τούρκου υπουργού Εξωτερικών στον χαρακτηρισμό της μειονότητας σε τουρκική, και μας κάλεσε να πάμε στις δουλειές μας. Ουσιαστικά, δηλαδή, να αποδεχτούμε ένα λάθος που το βρίσκουμε και θα το βρίσκουμε μπροστά μας. Μην ξεχνάμε ότι η Ελλάδα, τον Μάρτιο του 2008, καταδικάστηκε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου επειδή δεν αναγνώριζε μειονοτικό σωματείο με την επωνυμία Τουρκική Ενωση Ξάνθης.

Επιμένοντας να μην αναγνωρίζει η Ελλάδα όσα προβλέπει το ευρωπαϊκό θεσμικό πλαίσιο και ιδίως η Σύμβαση-πλαίσιο για την Προστασία των Εθνικών Μειονοτήτων του Συμβουλίου της Ευρώπης, που ισχύει από το 1995 και έχουν υιοθετήσει 39 ευρωπαϊκά κράτη, συντηρεί μια άδικη κατηγορία σε βάρος της, για δήθεν κακή μεταχείριση της μειονότητας. Ο φόβος ότι η επικύρωση της Σύμβασης-πλαίσιο καταργεί τη Συνθήκη της Λωζάννης δεν ισχύει, όπως καταδεικνύουν οι ειδικοί. Η επικύρωση δεν συνεπάγεται ούτε την αυτόματη κρατική αναγνώριση κάθε ομάδας που διεκδικεί μειονοτική προστασία, όπως είναι ο άλλος φόβος διαφόρων. Για την επικύρωση της Σύμβασης-πλαίσιο, τέλος, δεν χρειάζεται να προηγηθούν, de juris ή de facto, διαπραγματεύσεις με την Τουρκία ή τους Ευρωπαίους διότι δεν αφορά διμερείς ή πολυμερείς σχέσεις αλλά πρόκειται για μονομερή δήλωση βούλησης της χώρας μας.