Μητσοτάκης – Ερντογάν: όπως Καραμανλής – Ντεμιρέλ;

Η συνάντηση κορυφής του Πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη με τον πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στις 14 Ιουνίου στις Βρυξέλλες, στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ (τελικά σε κάτι χρησιμεύει το ΝΑΤΟ), μπορεί να αποτελέσει υπό προϋποθέσεις ένα σημείο καμπής στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Ιδιαίτερα καθώς έρχεται μετά την πετυχημένη – ατμοσφαιρικά και όχι μόνο – συνάντηση στην Αθήνα των υπουργών Εξωτερικών των δύο χωρών. Η συνάντηση δεν αναμένεται ούτε μπορεί να επιλύσει συγκεκριμένα προβλήματα. Μπορεί όμως να οδηγήσει σε κατανόηση / συμφωνία (που να αποτυπωθεί σε κοινό ανακοινωθέν) για τις βασικές αρχές, τρόπους και διαδικασίες επίλυσης των προβλημάτων και το καθεστώς που θα πρέπει να διέπει τις σχέσεις των δύο χωρών. Φαίνεται ότι και από τις δύο πλευρές, αν και για διαφορετικούς λόγους, ίσως υπάρχει η πρόθεση για κάτι τέτοιο. Το γεγονός ότι δέκα μέρες μετά τη συνάντηση αυτή πραγματοποιείται το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο «με τη θετική ατζέντα» ΕΕ – Τουρκίας ως κύριο θέμα στην ατζέντα του αποτελεί έναν καλό χρονικό συντονισμό.