Η περιπέτεια κράτησε πολύ – κι ακόμη δεν τελειώνει, πολλοί ειδικοί προειδοποιούν ότι το φθινόπωρο μπορεί να ενσκήψει τέταρτο κύμα, ενώ όσο δεν εμβολιάζεται όλος ο πλανήτης ο κίνδυνος θα παραμένει. Νοσήσαμε ή είδαμε δικούς μας ανθρώπους να νοσούν, θρηνήσαμε θύματα και κλειστήκαμε στα σπίτια μας για να μη θρηνήσουμε κι άλλα, τρέξαμε να εμβολιαστούμε (δυστυχώς όχι όλοι…) γιατί καταλάβαμε ότι ήταν ο μόνος τρόπος να αποτραπεί μια ακόμη μεγαλύτερη τραγωδία. Φοβηθήκαμε, στενοχωρηθήκαμε, πειθαρχήσαμε, αντιδικήσαμε, θωρακιστήκαμε, μάθαμε. Συνεχίζουμε.
Μέχρι το τέλος αυτού του μήνα, υπολογίζεται ότι η ανοσία του πληθυσμού θα έχει φτάσει το 50%. Είναι έτσι αναγκαία η επανεκκίνηση του κράτους, της κυβέρνησης και της κοινωνίας, ώστε να αρχίσουν να αποκαθίστανται οι τεράστιες βλάβες που προκάλεσε η πανδημία. Βλάβες οικονομικές, κοινωνικές, ψυχολογικές. Βλάβες που δεν έχουν επηρεάσει όλους με τον ίδιο τρόπο, πράγμα που σημαίνει ότι η επόμενη ημέρα πρέπει να χαρακτηρίζεται από σύνεση, ευαισθησία και ενσυναίσθηση.
Oχι όμως και από αδράνεια ή ατολμία. Ο Πρωθυπουργός το γνωρίζει και σχεδιάζει παρεμβάσεις στα μέτωπα της παιδείας, της ασφάλισης, της υγείας και της εν γένει διακυβέρνησης προκειμένου να δώσει στη χώρα αναπτυξιακή ορμή στη μετα-Covid εποχή. Η συγκυρία είναι θετική, το οικονομικό πακέτο από το Ταμείο Ανάκαμψης και τα κεφάλαια που θα αντληθούν από τις αγορές μπορεί να αξιοποιηθούν τόσο για την τόνωση των αδυνάτων και τη μείωση των ανισοτήτων, όσο και για την αλλαγή ολοκλήρου του αναπτυξιακού μοντέλου της χώρας.
Οι παρεμβάσεις αυτές προκαλούν ήδη αντιδράσεις, τόσο για συντεχνιακούς όσο και για μικροκομματικούς λόγους. Αν όμως ο διάλογος είναι απαραίτητος και η συναίνεση διαρκές ζητούμενο, αυτό που χρειάζεται τώρα είναι αποφασιστικότητα και δυναμισμός στην εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων. Οσοι από την κυβέρνηση δεν μπορούν να ανταποκριθούν θα πρέπει να δώσουν τη θέση τους σε άλλους. Κι όσοι από την αντιπολίτευση διαφωνούν θα πρέπει να προτείνουν εποικοδομητικές εναλλακτικές λύσεις, όχι να επενδύουν στη στείρα άρνηση.
Γιατί αυτή την ευκαιρία η χώρα δεν έχει την πολυτέλεια να τη χάσει