«Για την ώρα ήμασταν ελεύθεροι»

Στο προηγούμενο βιβλίο του, το «Σκίτσο ενός καλοκαιριού» (επίσης από την «Κριτική», μτφ. Απόστολου Στραγαλινού) ο Αντρέ Κούμπιτσεκ διέσωζε εικόνες από το Πότσνταμ το καλοκαίρι του 1985. Το πνεύμα της εποχής πανταχού παρόν, αλλά όχι με τρόπο ώστε το «πολιτικό» να επισκιάζει τη μυθοπλασία. Ο 16χρονος Ρενέ και οι τρεις φίλοι του εξερευνούσαν τη σχεδόν άδεια πόλη σε μια εύστοχη «μεταγραφή» του Τομ Σόγερ. Μετά την έκδοση εκείνου του βιβλίου ο Κούμπιτσεκ, που το 1989 υπηρετούσε τη θητεία του στη Θουριγγία, έγραφε ήδη το επόμενο βιβλίο του, το οποίο μας μεταφέρει στο 1990, όταν η Ανατολική Γερμανία ετοιμάζεται να προσχωρήσει στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας. Στην «Αξέχαστη χρονιά της αναρχίας», που αναμένεται στις 10 Ιουνίου από τις εκδ. Κριτική, και πάλι στη βοηθητική μετάφραση του Α. Στραγαλινού, ο Αντρέας και η Ουλρίκε αφήνουν το Βερολίνο για να εγκατασταθούν στο επαρχιακό Κάτω Λάουζιτς, σε μια περιοχή εγκαταλειμμένων χωριών και παρατημένων χωραφιών. Θέλουν να ανακαινίσουν το παλιό αγρόκτημα και να ζήσουν μέσα στην απόλυτη αισιοδοξία – όπως ίσως επέβαλλαν οι πρώτοι μήνες μετά την επανένωση των Γερμανικών. Η αναρχία μοιάζει αξέχαστη, αλλά είναι σύντομη – κι αυτό μοιάζει να το ξέρει ο δύσπιστος αδερφός του Αντρέας, ο Αρντ. Το απόσπασμα που δημοσιεύουμε στο «Β» προέρχεται από την περίοδο ακριβώς πριν από τις πρώτες ελεύθερες εκλογές στην Ανατολική Γερμανία – με νικητή τελικά τον Λόταρ ντε Μεζιέρ της «Συμμαχίας για τη Γερμανία» – στις 18 Μαρτίου 1990.