Λέμε συνήθως ότι δεν είναι δόκιμο να γράφεις σε προσωπικό τόνο. Στην περίπτωση βιβλίων ωστόσο, όπως οι «Αργυρώνητοι» του Στράτου Δορδανά (εκδ. Αλεξάνδρεια), θέλω να πω εξαρχής ότι είναι το είδος που ανέπτυξε την αγάπη για την ιστορία. Πράκτορες, μυστικές ιστορίες, ανθρώπινα πάθη, πολυμήχανοι άνθρωποι που αναλάμβαναν τεράστια ρίσκα αλλά ήταν και αδίστακτοι μπροστά στην εκτέλεση των υπηρεσιών τους. Ο κόσμος της κατασκοπείας, ξεκινώντας από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου και του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, έχει καταστεί τα τελευταία χρόνια ιδιαίτερα δημοφιλής στη λογοτεχνία και στον κινηματογράφο, ενώ και σε παγκόσμιο επίπεδο κατακτά ολοένα και υψηλότερη θέση σε αμιγώς πανεπιστημιακές αλλά και ευπώλητες βιβλιογραφικές επιλογές. Σημαντικά βιβλία όπως του Christopher Andrew («The secret world», 2018), της Svetlana Lokhova («The spy who changed history», 2018) ή της Helen Fry (Τhe walls have ears», 2019), αλλά βέβαια και τα βιβλία του μεταφρασμένου στα ελληνικά Ben Macintyre, έχουν φέρει το κατασκοπικό σύμπαν σε υψηλή  θέση προβολής, συνδυάζοντας ένα ύφος με λογοτεχνική περιβολή, ιστορική τεκμηρίωση και βαθιά έρευνα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή