Τρίχες

Υπήρχαν ακόμα όταν πήγαινα σχολείο κάτι αραχνιασμένοι κυρίες και κύριοι, νοοτροπίας κατηχητικού, που αγανακτούσαν με την όψη των νέων. «Απ’ τη μαλλούρα δεν καταλαβαίνεις άμα είναι αγόρι ή κορίτσι! Φοράει σκουλαρίκι – δεν ντρέπεται τον πατέρα του; Και η άλλη, κοπέλα σαν τα κρύα νερά, θυγατέρα μάλιστα ιατρού, να βάζει αυτά τα τζιν σωλήνες – πώς τα λένε; – κι αυτά τα άρβυλα στα πόδια; Τς, τς, τς…» .Γραφικοί, για χάζι. Εκτός και αν τους είχες καθηγητές, οπότε σε έστελναν γραμμή στον κουρέα απειλώντας σε με αποβολή και με μείωση διαγωγής. Είκοσι χρόνια νωρίτερα, στα 60’ς, θα ήταν ικανοί να σου τα πάρουν αυτοπροσώπως με την ψιλή και να σε περιφέρουν γουλί στη γειτονιά με μια ταμπέλα στον λαιμό. «Γάιδαρος τεντιμπόης».