Ο λυρισμός είναι εύκολος. Παράγει συγκίνηση. Κι αν είναι και αριστερός, παράγει φαντασιώσεις κοινωνικής δικαιοσύνης. Οι φαντασιώσεις αυτές, ένα είδος αριστερού εξαιρετισμού, είναι δημοφιλείς, αλλά και σαθρές. Μοιάζουν με το μνημόνιο που θα σκιζόταν με ένα νόμο και ένα άρθρο, με τον Σόιμπλε που θα εξαφανιζόταν από την ελληνική σκηνή, με την Ευρώπη που θα την άλλαζαν Τσίπρας – Καμμένος – Βαρουφάκης.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή