«Ο Ελληνας έχει φτωχοποιηθεί αλλά ονειρεύεται γκάτζετ»

Ο Βαγγέλης Ραπτόπουλος με τυπικούς όρους είναι ένας εκ των πιο διαβασμένων και γνωστών συγγραφέων της γενιάς του ’80. Μιλώντας πέραν της συγγραφής, είναι ένας ανατόμος της νεοελληνικής κοινωνίας, απ’ το ΠΑΣΟΚ και τις πολιτικές νεολαίες των αρχών του ’80 μέχρι την πολιτική των ταυτοτήτων και τα κοινωνικά δίκτυα ως συλλογική φρενίτιδα. Τώρα με το αυτοβιογραφικό του βιβλίο «Ο,τι καλύτερο μου έχει συμβεί» (Κέδρος), επιβεβαιώνει και ένα ακόμη γνώρισμά του: πως μπορεί με πρόφαση το ατομικό, τις δικές του αγωνίες ή αρχές ή θέσεις, να μιλήσει συλλογικά. Αυτό που έκανε αντίστροφα και πετυχημένα για δεκαετίες, όταν μιλώντας για ατομικά πορτρέτα ηρώων (π.χ. «Εργένης» ή «Λούλα») στην πραγματικότητα αποτύπωνε μια έγνοια για το συλλογικό ή και αναπαριστούσε το ατομικό ως εφιάλτη. Αν σήμερα το λάιφσταϊλ επανέρχεται διαθλασμένο και η πολιτικοποίηση αναζητά τις νέες γωνίες της, ο Ραπτόπουλος είναι η τομή – συγγραφέας όπου συναντώνται ρεύματα, τάσεις και αντινομίες μιας Ελλάδας περίπου πέντε δεκαετιών (απ’ το 1975 και ύστερα) και η εργογραφία του πια μπορεί να διαβαστεί ή να νοηθεί και ως μελέτη μιας συλλογικής ψυχοσύνθεσης!