Πώς προετοιμάζουμε το μέλλον μας

Αυτές τις μέρες ο Γκέρχαρντ Σρέντερ ήρθε πάλι στη δημοσιότητα με αφορμή τα νέα ποσά που καλείται να καταβάλει στην 5η κατά σειρά σύζυγό του. Πιθανότατα ετοιμάζεται για τον 6ο γάμο του. Λίγοι ωστόσο θυμούνται ότι ο κεντροαριστερός πολιτικός, γνωστός σήμερα λομπίστας, ήταν ο προκάτοχος της Ανγκελα Μέρκελ στη γερμανική καγκελαρία. Ακόμα πιο λίγοι θυμούνται ότι ήταν αυτός που εφάρμοσε την Ατζέντα 2010, ένα γερμανικό «μνημόνιο» 7 χρόνια πριν από το ελληνικό. Ηταν το γερμανικό πλάνο για την αντιμετώπιση των κραδασμών από την είσοδο της χώρας στην Οικονομική και Νομισματική Ενοποίηση, αλλά και τις οικονομικές πληγές που είχε αφήσει η ένωση των δύο Γερμανιών. Μεταξύ άλλων καλούνταν να ξεκολλήσει τον μηδενικό ρυθμό ανάπτυξης και να αντιμετωπίσει τη διψήφια ανεργία των νέων. Είχε πει τότε, τον Μάρτιο του 2003, ότι χωρίς αυτά τα μέτρα η γερασμένη Γερμανία δεν θα μπορεί να διαθέτει ένα γενναιόδωρο σύστημα πρόνοιας, χωρίς να βυθίζει στα χρέη τις μελλοντικές γενιές. Ακολούθησε η μείωση του επιδόματος ανεργίας και κάθε είδους παροχών, όπως και η βαθμιαία ελαστικοποίηση της εργασίας, προκειμένου οι εργοδότες να μη διστάζουν να προσλαμβάνουν εργαζόμενους όταν τους χρειάζονται, επειδή δεν θα μπορούν αργότερα να τους απολύσουν. Αφησε μόνο κάποιες μικρές δυνατότητες διαφοροποίησης στα τοπικά κρατίδια. Οσα ακολούθησαν τον κεντρικό σχεδιασμό, δίνοντας κίνητρα για επενδύσεις, γνώρισαν πολύ υψηλούς ρυθμούς μεγέθυνσης για πολλά χρόνια. Σήμερα είναι οι πλουσιότερες περιοχές της Γερμανίας. Οσα κρατίδια μετατόπισαν τα κονδύλια σε λιγότερο παραγωγικούς τομείς, υπολείπονταν των υπόλοιπων περιοχών. Ολα αυτά τα έκανε ένα σοσιαλιστικό κόμμα που συγκυβερνούσε με τους Πράσινους. Το έκανε δε ως πράξη αλληλεγγύης προς τους πιο αδύναμους. Ετσι δημιουργήθηκε το γερμανικό θαύμα με τις πολλές και καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας.