Κι όμως είναι αληθινό. Συμβαίνει κάτι που ελάχιστοι ανέμεναν. Γιατί τόσον καιρό, οι επιτυχίες της πρωταθλήτριάς μας στο τένις δεν ήταν συνηθισμένες σε τόσο υψηλό επίπεδο, σε τουρνουά γκραν σλαμ. Τώρα η Μαρία Σάκκαρη μοιάζει με θύελλα έτσι που προχωρά

και… καταπίνει τις αντιπάλους της στο Ρολάν Γκαρός. Γλιστρά στη χωμάτινη επιφάνεια για να σώσει δύσκολες μπάλες. Επιτίθεται με αποφασιστικότητα ουράνια. Κερδίζει πόντους που άλλες φορές έμοιαζαν χαμένοι από χέρι. Ναι, η μετάλλαξή της είναι εμφανής. Το αν της έκανε καλό το λίγο διάστημα που αποτραβήχτηκε από το τένις, είναι κάτι που ουδείς μπορεί να το γνωρίζει.

Επέστρεψε όμως και λες και ήρθε… άλλος άνθρωπος! Για πρώτη φορά ως χώρα έχουμε δύο τενίστες στα προημιτελικά ενός γκραν σλαμ.

Το τουρνουά στο Παρίσι έχει κάτι που γοητεύει τους πάντες. Μια μεθυστική αύρα χτυπά τους τενίστες και τους οδηγεί να ξεπερνούν ώρες ώρες τον εαυτό τους. Αυτό βλέπουν όλοι να συμβαίνει τούτες τις ημέρες με τη Σάκκαρη. Οχι πως δεν ήταν καλή τενίστρια. Εδώ και κάμποσο διάστημα συγκαταλέγεται στις καλύτερες 20 του πλανήτη. Η σταθερότητά της, ομολογουμένως παροιμιώδης. Ισως όμως αυτό να ήταν και το ζητούμενο. Της έλειπε

ένα… κλικ για το ξεπέταγμα. Το βήμα παραπάνω. Το άλμα στην καταξίωση. Τώρα, στις 8 κορυφαίες του τουρνουά και έχοντας αποκλείσει (ειδικά με τον τρόπο που τα κατάφερε!) τη Σοφία Κένιν, Νο 5 της κατάταξης, είναι ένα παράσημο που της δίνει ώθηση για τη συνέχεια. Ποιος ξέρει τι θα δούμε. Οπως και να έχει, η Σάκκαρη σε αυτό το τουρνουά τρύπησε το ταβάνι της. Και πλέον γνωρίζει πολύ καλά και η ίδια πως όχι μόνο θέλει, αλλά και μπορεί να μπει στο ακόμη μικρότερο γκρουπ των καλύτερων του κόσμου.