Αδιέξοδη συνάντηση, στέλνει λάθος μήνυμα

Η ανακοίνωση της επικείμενης συνάντησης Μητσοτάκη – Ερντογάν έγινε σε ένα είδος παράξενου «καλού» κλίματος, που οφειλόταν στο γεγονός ότι ο Τσαβούσογλου άφησε για λίγο την εμπρηστική του όψη στη Θράκη ως «ιδιώτης» και ήρθε στην Αθήνα ως υπουργός Εξωτερικών, χωρίς προκλήσεις. Οι ανησυχίες για το τι θα μπορούσε να είχε συμβεί ήταν τέτοιες, ώστε, όταν δεν συνέβη τίποτα, η ανακούφιση της κυβέρνησης έλαβε χαρακτήρα «επιτυχίας». Τότε ανακοινώθηκε η συνάντηση. Και οι προκλήσεις ήρθαν αμέσως μετά. Εκτοτε έγιναν ήδη πολλά. Ο Ερντογάν είπε ότι θα βγάλει ξανά το «Γιαβούζ» για έρευνες, αφού πρώτα περάσει για τον ίδιο σκοπό από θαλάσσια οικόπεδα της Κύπρου, ο Ακάρ επιτέθηκε στην Ελλάδα κατηγορώντας τη ως δήθεν… επεκτατική χώρα, οι παραβιάσεις συνεχίστηκαν με τον γνωστό τρόπο και διάφορα άλλα αντίστοιχα, κάποια μικρότερης σημασίας και κάποια όχι τόσο. Η ουσία πάντως είναι ότι, με τον χρόνο για τη συνάντηση να μετράει πλέον αντίστροφα, το περιβάλλον στο οποίο αυτή πρόκειται να πραγματοποιηθεί είναι εμφανώς αρνητικό και δεν επιτρέπει την παραμικρή αισιοδοξία για την έκβασή της. Και με αυτό το δεδομένο αναρωτιέται κανείς τι ακριβώς περιμένει η κυβέρνηση να συμβεί εκεί και αν έχει κατανοήσει ότι είναι εντελώς αδύνατον να προχωρήσει οποιαδήποτε σκέψη εξομάλυνσης των ελληνοτουρκικών σε οποιαδήποτε ενδεχόμενη μορφή. Οχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά επειδή οι Τούρκοι πολύ απλά δεν το θέλουν και δεν το κρύβουν – αντίθετα, ουσιαστικά το φωνάζουν.