Στην αριστουργηματική ταινία του Κλοντ Λελούς «Ενας άνδρας, μια γυναίκα» (πόσες άραγε δεκαετίες να έχουν περάσει από τότε που πρωτοπροβλήθηκε;) ακούγεται κάποια στιγμή η ερώτηση «Σε μια πυρκαγιά που θα είχατε το δίλημμα, τι θα επιλέγατε να σώσετε, έναν πίνακα του Ρέμπραντ ή μια γάτα;». Με στεντόρεια φωνή και χωρίς ίχνος δισταγμού, δίνεται η απάντηση «τη γάτα βέβαια γιατί η γάτα είναι η ζωή». Εστω και αν πολλοί, οι περισσότεροι ενδεχομένως, θα συμφωνούσαν με την απάντηση αυτή, αλλά σε περίπτωση που το δίλημμα έπαυε να είναι θεωρητικό και γινόταν μια πραγματική συνθήκη θα επέλεγαν ασυζητητί τον πίνακα του Ρέμπραντ, δεν παύει η «προτίμηση» της γάτας να αποκαλύπτει την ύπαρξη μιας εκτεταμένης ευαισθησίας, έστω και βαθιά παραχωμένης.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή