NON PAPER

Λογική κι ευαισθησία

Θυμάμαι, πριν από λίγα χρόνια, να παρηγορούμε ένα ολόκληρο καλοκαίρι τον φίλο μας που είχε πέσει σε μαύρη απελπισία διότι ο νεανικός και μεγαλύτερος έρωτάς του «ανέβαινε με άλλον τα σκαλιά της εκκλησίας». Πάνω δε στην ανάγκη του να αποδομήσει τον γαμπρό, κοντό τον ανέβαζε, κοντό τον κατέβαζε. Να διευκρινίσω ότι και ο φίλος μας δεν είναι πρώτο μπόι αλλά αυτοπροσδιορίζεται ως «μάλλον ψηλός» και πολύ καλά κάνει αφού έτσι θέλει. Μια μέρα, δεν άντεξα και του είπα. «Βρε Νίκο μου, έχω την εντύπωση ότι ο γαμπρός είναι λίγο πιο ψηλός από εσένα». «Ναι, είναι». «Εσύ όμως δεν είσαι “μάλλον ψηλός”;». «Αυτό είμαι». «Πώς γίνεται λοιπόν ο πιο ψηλός να είναι κοντός και ο πιο κοντός “μάλλον ψηλός”;». «Γίνεται».