Ανήκω στην ιδιόρρυθμη – κατ’ άλλους αλλόκοτη – κατηγορία ανθρώπων που δεν έχουν επισκεφθεί ποτέ τη Μύκονο, ούτε μπορούν να ψυχανεμιστούν το genius loci μέσα από φωτογραφίες, αφηγήσεις και διηγήματα για την «κανονική» ή την «άλλη» πλευρά της (αν και ποτέ δεν καταφέρνεις να διαχωρίσεις κατά πόσο η «κανονική» σκηνοθετεί την «άλλη»). Ενα τέτοιο έλλειμμα μπορεί να σε στοιχειώσει σε μέρη απρόσμενα, όπως στο αεροδρόμιο του Ντουμπάι, όπου ο ευγενικός ελεγκτής ρώτησε κάποτε την αιτία εισόδου – «Διεθνής Εκθεση Βιβλίου της Σάρτζα» – για να αναφωνήσει στη συνέχεια κοιτάζοντας το διαβατήριο: «Greece. Mykonos!». Λογικά το βλέμμα που αντίκρισε ήταν ενός επισκέπτη που πρέπει να συγκατανεύσει για μία terra incognita, την οποία του υπενθυμίζουν σε μια ξένη χώρα.
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/nealaptop.png)
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/neaportrait.png)
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ