Τι ομάδες θα φτιάξουν;

Ενα από τα ζητήματα που καλούνται να λύσουν οι ισχυρές ΠΑΕ, αυτές δηλαδή που αποφάσισαν να δηλώσουν συμμετοχή στο πρωτάθλημα με τις Β’ ομάδες, έχει να κάνει και με το πώς σκέφτονται το όλο ρηξικέλευθο (για την Ελλάδα) σχέδιο. Οι λεπτομέρειες, πάνω-κάτω, γνωστές. Οι μητρικές ομάδες δεν θα μπορούν να είναι στην ίδια κατηγορία με τις Β’. Ούτε αγώνες Κυπέλλου θα δώσουν. Λογικό και απολύτως αναμενόμενο το συγκεκριμένο. Ηδη Ολυμπιακός, ΠΑΟΚ, Παναθηναϊκός, ΑΕΚ, Αρης και Βόλος δήλωσαν συμμετοχή. Και κάπου εδώ αρχίζουν τα δύσκολα. Δεν είναι μια απόφαση που ελήφθη ελαφρά τη καρδία. Tην ήθελαν όλοι. Αλλά εάν όντως νοιάζονται να «δουλέψει» το όλο πλάνο, τότε να το αντιμετωπίσουν με τη δέουσα σοβαρότητα. Χρειάζεται να βρεθεί ξένος προπονητής με ειδίκευση στην εκπαίδευση νέων ποδοσφαιριστών; Ας τον φέρουν. Δεν πρέπει να υπολογίσουν τα έξοδα. Κρίνουν ότι θα γίνει σωστός προγραμματισμός με έλληνα τεχνικό; Να επιλέξουν τον πλέον κατάλληλο. Οχι φυσικά τον οποιονδήποτε. Ούτε κάποιον συμπαθή. Ασφαλώς όχι έναν από την (ατέλειωτη) επετηρίδα των παλαιμάχων. Γιατί συνήθως πολλές ΠΑΕ βλέπουν τις μικρότερες ομάδες τους ως ευκαιρία να… βολέψουν κάποιους παλιούς παίκτες, να αξιοποιήσουν θρύλους της ομάδας και εντέλει κάνουν μια τρύπα στο νερό. Προφανώς γιατί αυτοί που επιλέγονται δεν πληρούν τις απαιτούμενες προδιαγραφές, ούτε και τη δυνατότητα να εξελίξουν τα παιδιά. Προπονητές με ξεκάθαρες ικανότητες και ποδοσφαιριστές με αυστηρά κριτήρια επιλεγμένοι, προκειμένου στο εγγύς μέλλον να επανδρώσουν την πρώτη ομάδα. Αλλωστε αυτός (πρέπει να) είναι ο στόχος.