Αρχηγός με τα όλα του

Το περιβραχιόνιο του αρχηγού είναι ένα πολύ ελαφρύ κομμάτι πανί, που αν το αφήσει κάποιος θα το πάρει εύκολα ο αέρας. Και όμως παράλληλα είναι τόσο… βαρύ που πρέπει να είναι μεγάλη προσωπικότητα αυτός που το φοράει σε κάθε ομάδα. Βλέπετε, ο αρχηγός δεν είναι μόνο για να υπογράφει το φύλλο αγώνα και για να διαμαρτύρεται εκ μέρους των συμπαικτών του στους διαιτητές. Δίπλα στην έννοια αρχηγός από το βράδυ του Σαββάτου μπορεί να μπει πλέον άφοβα το όνομα του Σίμον Κιάερ. Ο δανός άσος της Μίλαν έδειξε με τη συμπεριφορά του γιατί είναι αρχηγός με τα όλα του και ας μη βοήθησε (απόλυτα λογικά) αγωνιστικά την ομάδα του. Είχε δείξει το πόσο μεγάλος είναι τη στιγμή της μεγάλης κρίσης, τη στιγμή που άλλοι ενδεχομένως να μην μπορούσαν να αρθρώσουν λέξη, να μην είχαν το καθαρό μυαλό που είχε ο ίδιος και που ίσως (σύμφωνα με τους γιατρούς) έσωσε τη ζωή πρώτα απ’ όλα του φίλου του και μετά συμπαίκτη του. Ηταν ο πρώτος ο οποίος με το που είδε τον Κρίστιαν Ερικσεν να καταρρέει και να πέφτει στο έδαφος, έτρεξε δίπλα του, τον γύρισε στο πλάι, κοίταξε να μην του έχει γυρίσει η γλώσσα, ξεκίνησε να του κάνει τεχνητή αναπνοή και γενικά έκανε ό,τι μπορούσε μέχρι να αναλάβουν οι γιατροί. Δεν είχε τελειώσει όμως εκεί, αφού προστάτευσε σε πρώτο χρόνο τον συμπαίκτη (με τις πρώτες ερασιτεχνικές ιατρικές βοήθειες), μόλις ανέλαβαν οι επαγγελματίες γιατροί, αυτός τον προστάτευσε πάλι, βάζοντας όλους τους συμπαίκτες του να δημιουργήσουν έναν κλοιό κρύβοντας τον Ερικσεν και τους γιατρούς που προσπαθούσαν (ακόμα και με απινιδωτή) να τον επαναφέρουν! Ναι, δεν ήταν θέαμα για λαϊκή κατανάλωση, και αφού ο Σίμον Κιάερ έφτιαξε το προστατευτικό τείχος, ο ίδιος μπήκε ανάμεσα σε αυτό και είχε στραμμένο το πρόσωπό του για να βλέπει την εξέλιξη, περιμένοντας έστω ένα νεύμα των γιατρών για να πάρει και αυτός τα πάνω του. Ξαφνικά είδε τη γυναίκα του συμπαίκτη του να πλησιάζει και εκεί δεν δίστασε επίσης στιγμή, πήγε κοντά, την αγκάλιασε και προσπάθησε – όσο αυτό ήταν εφικτό – να την καθησυχάσει. Μόλις το παιχνίδι συνεχίστηκε (έπειτα από παράκληση μέσα από το νοσοκομείο του ίδιου του Ερικσεν που ένιωθε καλύτερα) ο αρχηγός έγινε αλλαγή αμέσως μετά από 10 λεπτά. Είχε «αδειάσει» από όλο το προηγούμενο «παιχνίδι» που ήταν το πιο δύσκολο που είχε δώσει στη ζωή του. Είχε όμως βγει νικητής ο φίλος του και αυτή ήταν η πιο γλυκιά νίκη και ας έχασε η Δανία από τη Φινλανδία. Είχε νικήσει τον πιο σημαντικό αγώνα, αυτόν της ίδιας της ζωής.