Μια σχεδόν αυθόρμητη τάση μάς ωθεί να αντιλαμβανόμαστε το σώμα μας, όπως και τα σώματα των άλλων ανθρώπων ως απλώς δεδομένα. Ως εάν να αποτελούν το όριο μιας απλής φυσικότητας ή υλικότητας, με την κοινωνικότητα ή την ιδεολογία να ξεκινάει από αυτό και μετά. Μόνο που έτσι παραβλέπουμε ότι και τα ίδια τα σώματά μας είναι τα αποτελέσματα μιας διαδικασίας παραγωγής.
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/nealaptop.png)
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/neaportrait.png)
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ