Στο ποστ του επεσήμανε πως στην παράγραφο 3ζ του πρώτου άρθρου, «με σαφήνεια συμφωνήθηκε ότι το όνομα Βόρεια Μακεδονία είναι υποχρεωτικό για κάθε θεσμό της φίλης χώρας, αν συντρέχει σειρά λόγων ένας εκ των οποίων είναι όταν αυτός “έχει σχέση με το Κράτος και τις δημόσιες οντότητες”». Εφόσον, λοιπόν, ο Κοτζιάς έχει δίκιο υπαινισσόμενος ότι οι απέναντι εφαρμόζουν κάπως επιλεκτικά τη συμφωνία, κι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει επίσης διαγνώσει σωστά πως το ίδιο κάνουν κι οι εδώ – επικαλούμενος τις καθυστερήσεις στην κύρωση των τριών μνημονίων συνεργασίας για νεοδημοκρατικούς εσωκομματικούς λόγους -, τότε η ποδοσφαιροποίηση των διακρατικών σχέσεων για εσωτερική κατανάλωση είναι μια πιθανότητα που δεν γίνεται να αποκλειστεί. Ειδικά όταν ο πολιτικός ο οποίος διαφημίζει τις Πρέσπες ως την εμβληματικότερή του στιγμή στη χάραξη της εξωτερικής πολιτικής τις χρησιμοποιεί για το ίδιον μικροκομματικό όφελος που θα του αποφέρει κάθε βραχυκύκλωμα στους γαλάζιους κόλπους. Γιατί έτσι κι εκείνος συντηρεί τη θυμική φόρτιση που υπονομεύει την εμπέδωση των συμφωνηθέντων κι από τις δύο πλευρές των Ευζώνων.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή