Το πέρασμα της Κασσάνδρας

«Υποσχόμενη νέα γυναίκα» («Promising young woman», ΗΠΑ / Αγγλία, 2020) της Εμεραλντ Φενέλ. Η γυναικεία ερμηνεία σε Α’ ρόλο που κατά τη γνώμη του υπογράφοντος θα έπρεπε να διακριθεί στα φετινά Οσκαρ είναι της Κάρεϊ Μάλιγκαν σε αυτήν εδώ την παράξενη δραματική ταινία, που με πανέξυπνο τρόπο ακολουθεί το πνεύμα που έχουν χαράξει κινήματα υπέρ των δικαιωμάτων των γυναικών όπως το #MeToo. Κάτι έχει συμβεί στο παρελθόν της Κασσάνδρας (Μάλιγκαν) και έχει ταράξει βαθιά τον ψυχικό της κόσμο. Δεν θα το μάθουμε παρά μόνο στο τέλος της ταινίας, αλλά ως τότε θα έχουμε βιώσει τις συνέπειες αυτού του συμβάντος πάνω στην κοπέλα, η οποία φέρεται με επιφύλαξη απέναντι στους άνδρες, καραδοκώντας να τους «πιάσει στα πράσα». Τους παρασύρει στην πλάνη για να τσεκάρει ποιος θέλει να την εκμεταλλευτεί σεξουαλικά και ποιος όχι και αν οι βουλές τους είναι πονηρές, τότε ποιος είδε τον Θεό και δεν τον φοβήθηκε. Χωρίς να καταφεύγει στους «κανόνες» του θρίλερ, το «Υποσχόμενη νέα γυναίκα» είναι μια από τις πιο πρωτότυπες ταινίες εκδίκησης που έχουμε δει ποτέ, καθώς χωρίς φασαρία, βία και αίμα στηρίζει τις μεθόδους εκδίκησης της Κασσάνδρας στον ορθολογισμό ενός υποδειγματικά καλοστημένου σχεδίου (δεν είναι τυχαίο το ότι η ταινία απέσπασε το Οσκαρ πρωτότυπου σεναρίου για τη σκηνοθέτρια Εμεραλντ Φενέλ). Οσο για την τιμωρία που έχει στο μυαλό της, θα είναι πολύ πιο επίπονη από τον σωματικό πόνο. Λόγος για τον οποίο ο θεατής (ανεξαρτήτως φύλου) μπορεί να ταυτιστεί μαζί της.