Μια ωραία ατμόσφαιρα

Ενα νέο παιδί κινδυνεύει να χάσει το πόδι του. Ολα ξεκίνησαν στο εκατοστό κορωνοπάρτι που οργανώθηκε στο ΑΠΘ το Σάββατο. Μια παρέα αγοριών υπό την επήρεια αλκοόλ έβαλε μπροστά μια μπουλντόζα, που βρισκόταν στο σημείο λόγω εργασιών, παρασύροντας έναν νεαρό που δίνει μάχη στο νοσοκομείο. Σοκαρισμένη η μητέρα του δήλωσε πως εάν είχε απαγορευτεί το κορωνοπάρτι, τώρα το παιδί δεν θα βρισκόταν στο χειρουργείο. Υστερα από τέσσερις εισαγγελικές παρεμβάσεις όμως, τα κορωνοπάρτι συνεχίζονται ανελλιπώς. Με την ανοχή της κυβέρνησης και την εκκωφαντική αφωνία της αντιπολίτευσης. Οπως συμβαίνει στα περισσότερα ζητήματα. Μια ωραία ατμόσφαιρα. Εχοντας να διαχειριστεί τις σαφώς δύσκολες αποφάσεις που απαιτεί η πανδημία, η κυβέρνηση απολύτως συνειδητά σε πολλά δύσκολα θέματα έχει κατεβάσει τα μολύβια. Σύμμαχός της η αντιπολίτευση, η οποία ασχολείται με άλλες μάχες, όπως το αν θα φάει ο Κουφοντίνας. Οσο οι μήνες περνούν, γίνεται σαφές ότι η έλλειψη πίεσης από μια θεσμική και σοβαρή αντιπολίτευση, που έχει ως συνεπακόλουθο το σαρωτικό δημοσκοπικό προβάδισμα της ΝΔ, οδηγεί την κυβέρνηση σε έναν σοβαρό κίνδυνο. Να χαρακτηριστεί η θητεία της από αυτό που λένε οι Αμερικανοί «no added value». Δεν συγκρούεται, δεν προσθέτει, δεν αφαιρεί, διεκπεραιώνει ζητήματα και βγάζει σποτάκια επαιρόμενη που εν έτει 2021 θα καταργήσει το φαξ στο Δημόσιο, παρουσιάζοντάς το σαν τη μεγάλη τομή ή εφαρμόζοντας την ηλεκτρονική συνταγογράφηση (που ξεκίνησε επί ΠΑΣΟΚ). Κατά τα λοιπά, νόμοι ψηφίζονται, αλλά εφαρμόζονται στο περίπου. Το άσυλο καταργήθηκε, αλλά όλη τη χρονιά συζητούσαμε για τις καταλήψεις στο ΑΠΘ ή στο Πανεπιστήμιο Πειραιά. Οι δρόμοι απαγορεύεται να κλείνουν στις μικρές πορείες, αλλά οι οδηγοί συνεχίζουν να βασανίζονται κάθε τρεις και λίγο για να φτάσουν στη δουλειά τους. Οσο για την αντιπολίτευση, στη μεν πρώτη περίπτωση έστειλε κλιμάκιο να εμποδίσει την εκκένωση της κατάληψης και κάνει σαματάδες για να μη θεσμοθετηθεί πανεπιστημιακή αστυνομία, στη δε δεύτερη, αντί να πει να μην κλείνουν με το παραμικρό οι δρόμοι, καλεί περίπου μία φορά τον μήνα σε πορείες. Μόνοι τους οι πολίτες προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα, όπως συνέβη στην απεργία των ναυτεργατών, η οποία ακυρώθηκε στην πράξη από αγανακτισμένους πολίτες που φώναζαν «ρε άντε βρείτε καμιά δουλειά» στους συνδικαλιστές που τους εμπόδιζαν να μπουν στο πλοίο. Την ίδια στιγμή τα ΤΕΙ, που εν μία νυκτί μετετράπησαν επί ΣΥΡΙΖΑ σε ΑΕΙ, παρέμειναν ΑΕΙ και ούτε κουβέντα για να ξαναγίνουν ΤΕΙ, η αξιολόγηση δημοσίων υπαλλήλων εξακολουθεί να είναι μια θεωρητική συζήτηση στα πάνελ, ενώ η απονομή συντάξεων εκκρεμεί. Ακόμα και ο νόμος για τη συνεπιμέλεια έπρεπε να περάσουν μήνες για να ψηφιστεί, και πάλι με απάλειψη του όρου «συνεπιμέλεια» και καταφανώς κουτσουρεμένος. Δεδομένου ότι η αντιπολίτευση έχει δείξει ότι θα συνεχίσει να ασχολείται με το αν θα κάνει επίδειξη ο οίκος μόδας Dior, θα πρέπει από μόνη της η κυβέρνηση με το τέλος της πανδημίας να προχωρήσει σε τομές. Δεν μπορεί να στηρίζεται στις 14 μονάδες προβάδισμα – απότοκο της ανυπαρξίας αντίλογου. Αντίθετα, αυτό το προβάδισμα της δίνει όχι απλά τη δυνατότητα, αλλά την υποχρέωση να το κάνει. Οπως έλεγαν και κάποιοι, «αν όχι τώρα, πότε;».