Στην ταινία «Οι εντιμότατοι φίλοι μου» – στο κωμικό εκείνο ρέκβιεμ για τον χρόνο που αδυσώπητος περνάει, για τις παρέες που σπαραχτικά επιμένουν – οι «εντιμότατοι» τέσσερις σκαρώνουν την εξής φάρσα: πηγαίνουν στον σιδηροδρομικό σταθμό, στην αποβάθρα, και καθώς ο συρμός ξεκινάει και οι επιβάτες κρεμιούνται απ’ τα παράθυρα για να αποχαιρετήσουν τους δικούς τους (μόνο μαντίλια που δεν τους κουνάνε για έναν τριήμερο αποχωρισμό Φλωρεντία – Ρώμη) οι «εντιμότατοι» πηδάνε στον αέρα και τους χαστουκίζουν. Για την ακρίβεια, δεν χρειάζεται καν να τους χαστουκίσουν. Το τρένο κινείται κι έτσι τα μάγουλα των επιβατών προσκρούουν στις παλάμες των «εντιμότατων». Το είδα στη Ριβιέρα, στα Εξάρχεια, το 1985, δέκα χρόνια μετά την πρώτη προβολή του. Ολος ο κινηματογράφος χτυπιόταν από τα γέλια.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ