Οσο οι αποκαλύψεις για το ειδεχθές έγκλημα στα Γλυκά Νερά είναι σε εξέλιξη, η συζήτηση αναπόφευκτα έχει μετακινηθεί και στις διαβαθμίσεις των ποινών αλλά και στον πυρήνα της αποτροπής νέων φρικιαστικών ιστοριών και τραγωδιών όπως αυτή. Το σύγχρονο δικαιικό μας σύστημα και ο νομικός μας πολιτισμός έχουν τα εργαλεία για την πρέπουσα απόδοση κακουργηματικών ευθυνών και την τιμωρία του δράστη. Κι όμως, μια παράμετρος είναι και εδώ, στο αν η τιμωρία θα είναι ανάλογη της ειδεχθούς πράξης. Και εδώ τίθεται το ζήτημα της αναγκαίας αυστηροποίησης των ποινικών κωδίκων και αυτό ως μια αναγκαία συνθήκη σωφρονισμού μα και δικαιοσύνης.

Για να μην υπάρχουν παρανοήσεις. Το νέο πλέγμα που οφείλουν να εξετάσουν το υπουργείο Δικαιοσύνης και η κυβέρνηση δεν έχει να κάνει με μια πιο τιμωρητική αντιστοίχιση της εν λόγω πράξης ή άλλων γυναικοκτονιών και μη ανάλογης βαρύτητας. Αντίθετα έχει να κάνει με τη διαμόρφωση ενός περιβάλλοντος ταυτόχρονα σύγχρονου μα και αυστηρού, χωρίς γκρίζες γραμμές ή «παράθυρα» που θα κλείνουν το μάτι σε ενδεχόμενα νέα τέτοια συμβάντα και θα συγκροτούν κλίμα ατιμωρησίας ή πλημμελών ποινών. Μέρος εξάλλου της αποτροπής ή της αντιμετώπισης του εγκλήματος είναι και το νομικό κεκτημένο, συγχρονισμένο με τις νέες συνθήκες αλλά και τις νέες όψεις των αξιόποινων πράξεων που εσχάτως φαίνεται να γίνονται πιο ευέλικτες και περίπλοκες.

Ας είναι τα Γλυκά Νερά η εκκίνηση μιας σοβαρής θεσμικής θωράκισης και η υπενθύμιση των κόκκινων γραμμών του κράτους δικαίου.