Στη δεκαετία του 1980, οι μεγάλες πρωταγωνίστριες του θεάτρου συνήθιζαν να επισκέπτονται το Λονδίνο κάθε καλοκαίρι, για να ανακαλύψουν έργα και ιδέες από τη φημισμένη για τον δυναμισμό της θεατρική σκηνή της βρετανικής πρωτεύουσας. Πήγαιναν, δηλαδή, για να κάνουν ψώνια επαγγελματικής φύσεως. Διαβάζαμε, λοιπόν, τότε το καθιερωμένο ειδησάριο στα περιοδικά της εποχής ότι η Αλίκη Βουγιουκλάκη ή η Τζένη Καρέζη βρίσκεται στο Λονδίνο για να ενημερωθεί και, ενδεχομένως, να διαλέξει έργο για τον χειμώνα. Δεν υπήρχε άλλος τρόπος. Οι τεχνολογικές δυνατότητες που έχουμε σήμερα στη διάθεσή μας και οι οποίες επιτρέπουν την παγκόσμια δικτύωση δεν υπήρχαν ούτε ως όνειρο. Η Ελλάδα είχε μόλις ενταχθεί στην τότε ΕΟΚ και βρισκόταν κυριολεκτικά στην περιφέρεια των ευρωπαϊκών εξελίξεων. Ακόμη και τον ξενόγλωσσο Τύπο δυσκολευόσουν να βρεις, έπρεπε να πας σε συγκεκριμένα κεντρικά περίπτερα, μετρημένα στα δάκτυλα του ενός χεριού, ή στο βιβλιοπωλείο του Σαμούχου, στην οδό Αμερικής.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή