Μετά τον «οδοστρωτήρα» των εργασιακών δικαιωμάτων, δουλειά πιάνει από σήμερα το «ριφιφί» στο Ασφαλιστικό. Ανέβηκε επίπεδο ο αντιπολιτευτικός λόγος. Από το συμπαθές μηχάνημα που στρώνει την άσφαλτο, στην περίτεχνη γαλλική μέθοδο διάρρηξης. Μια… αδικία πρέπει να τη νιώθει ο Κ. Χατζηδάκης σε σχέση με τον υφυπουργό του Π. Τσακλόγλου. Για όσους δεν θυμούνται, ο όρος ριφιφί προέκυψε από μια γαλλική ταινία του 1955, την πρώτη σε γαλλικό έδαφος που γύρισε ο κυνηγημένος από τον μακαρθισμό αμερικανός σκηνοθέτης Ζυλ Ντασσέν. Ναι, ο αγαπημένος της Μελίνας και των περισσότερων Ελλήνων. Στην ταινία μια τετραμελής συμμορία διαπράττει μια σχεδόν αδύνατη διάρρηξη σε ένα πανάκριβο κοσμηματοπωλείο στην Οδό Ρίβολι. Το επίκεντρο της ταινίας είναι μια περίπλοκη σκηνή διάρκειας μισής ώρας που απεικονίζει τη διάρρηξη λεπτομερώς. Γυρίστηκε σε σιωπή, χωρίς διάλογο ή μουσική. Ο δημιουργός κέρδισε το βραβείο σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Καννών.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή