Ο σπουδαίος πορτογάλος μυθιστοριογράφος Ζοζέ Σαραμάγκου (Βραβείο Νομπέλ 1998) είχε πει πως ο σοφότερος άνθρωπος που είχε γνωρίσει στη ζωή του ήταν ο παππούς του που δεν ήξερε ούτε να γράφει ούτε να διαβάζει. Σας έχει συμβεί να γνωρίζετε έναν αντίστοιχο άνθρωπο;

Την ίδια οπτική με τον Σαραμάγκου έχει και ο δικός μας Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, ο οποίος κάνει τη διάκριση μεταξύ της «κοσμικής» μόρφωσης και της ανόθευτης σοφίας που μπορεί να έχουν οι «φυσικοί» άνθρωποι. Προφανώς και δεν υποβαθμίζω την αξία της τυπικής εκπαίδευσης, που αποτελεί πηγή δημιουργίας και χειραφέτησης του ανθρώπου. Πολλές φορές όμως έχω θαυμάσει την ορεσίβια σοφία ανθρώπων στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, που ενώ δεν είχαν το προνόμιο να σπουδάσουν, καταφέρνουν να διαβάζουν την πραγματικότητα με μία καθαρή ματιά, ανόθευτη από τους περιορισμούς της σύγχρονης καθημερινότητας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή