Pacta sunt servanda(και λοιπές ιστορίες)

Pacta sunt servanda: Οι συμφωνίες είναι τηρητέες. Τη λατινική ρήση με τις ρίζες στους πλατωνικούς «Νόμους» την ακούσαμε αμέτρητες φορές στα χρόνια της πτώχευσης, από τα στόματα όλων, ιδίως των Βρυξελλών και του Βερολίνου. Και από τη στιγμή που η Ελλάδα συνομολόγησε, καλώς ή κακώς, δεν έχει σημασία πια, εκείνες τις πτωχευτικές συμφωνίες, είχαν δίκιο. Αυτή είναι η βάση του Διεθνούς Δικαίου, όπως και κάθε δημόσιας ή ιδιωτικής συνύπαρξης που εδράζεται στη συμφωνία δύο ή περισσότερων πλευρών. Το παράδοξο όμως είναι ότι ενώ η Ελλάδα «βομβαρδίστηκε» τόσο πρόσφατα με την επίκληση αυτής της θεμελιώδους αρχής, ήδη την έχει ξεχάσει. Οπως επίσης την ξέχασαν, εκεί που δεν τους βόλευε, και εκείνοι που την κράδαιναν. Οχι στα δημοσιονομικά ζητήματα, αλλά στη λεγόμενη Συμφωνία των Πρεσπών με τη Βόρεια Μακεδονία. Εκεί το Pacta sunt servanda έχει πια από καιρό πάει περίπατο. Και ο πρώτος που παραβιάζει συστηματικά τη Συμφωνία δεν είναι κανένας αρνητής της από τα Σκόπια: είναι ο ίδιος ο πρωθυπουργός της χώρας Ζόραν Ζάεφ που τη συνυπέγραψε μαζί με τον τότε έλληνα ομόλογό του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος επίσης δεν βλέπει κανένα λόγο να πει κάτι για όλα αυτά στον «φίλο του τον Ζόραν». Ετσι, απλώς για την τιμή των όπλων.