Ευριπίδου, «Ιφιγένεια εν Ταύροις»

Ο Ευριπίδης είναι ο τελευταίος τραγικός, με την ουσιαστική σημασία του τραγικού, αφού τραγωδία, με τις προδιαγραφές των χρόνων της προχριστιανικής εποχής δεν νοείται τους μετά Χριστόν αιώνες, και όταν χρησιμοποιήθηκε, αλλοιώθηκε ο πυρήνας της ουσίας του. Ο Ευριπίδης είναι συνοδοιπόρος με τους Σοφιστές, τον Σωκράτη, τον Θουκυδίδη, τον Ισοκράτη και με τον Περικλή, τον Κλέωνα, τους Τριάκοντα. Αυτοεξόριστος πεθαίνει στη Μακεδονία, όπου γράφει και τα τελευταία έργα του (μεταξύ των οποίων και το αριστούργημά του, τις «Βάκχες»). Μια εκπληκτική κινέζικη κατάρα λέει: «Σε καταριέμαι να ζήσεις σε ενδιαφέρουσα εποχή»! Ο Ευριπίδης ζει σε μια από τις σημαντικότερες και αντιφατικότερες εποχές της παγκόσμιας ιστορίας. Εχει ακούσει τον Ηρόδοτο να διαβάζει την «Ιστορία» του στους Ολυμπιακούς Αγώνες, έχει ακούσει τον Περικλή να εκφωνεί τον «Επιτάφιο», έχει ακούσει τον έξοχο «Πανηγυρικό» του Ισοκράτη στις γιορτές των Παναθηναίων. Είναι αυτός ο βιβλιοφάγος ποιητής με τη μεγαλύτερη βιβλιοθήκη στην Αθήνα (Σαλαμίνα) που, με παράκληση του Σωκράτη, παρήγγειλε σε Πειραιώτη ναυτικό να βρει στη Μικρά Ασία που εμπορεύονταν, να αγοράσει και να του φέρει το χειρόγραφο με το φιλοσοφικό έργο του Ηράκλειτου. Είναι ο νέος συγγραφέας που έχει δει στο θέατρο και την «Ορέστεια» του Αισχύλου και την «Αντιγόνη» και τον «Οιδίποδα Τύραννο» του Σοφοκλή. Και είναι αυτός ο αμφιλεγόμενος διανοούμενος της Αθήνας που έγινε κωμικός ήρωας σε έργο του Αριστοφάνη και ήταν στην παράσταση θεατής!