Οι υπερβολικά αισιόδοξοι βλέπουν πίσω από την απόσυρσή της, ύστερα από 16 χρόνια στα ηνία της χώρας της, το ενδεχόμενο απογερμανοποίησης της ηπείρου. Γιατί δεν διακρίνουν σε κανέναν από τους γερμανούς πιθανούς διαδόχους της τα χαρακτηριστικά μιας ηγετικής φυσιογνωμίας που θα κατόρθωνε να πείσει αυτοσυστηνόμενος ως κάποιος που θα κρατήσει το τιμόνι της ΕΕ με χέρια τόσο σταθερά όσο τα δικά της. Οι ρεαλιστές υποστηρίζουν ότι δεν έχει σημασία ο άνθρωπος που ενσαρκώνει τον θεσμό, σημασία έχει η γερμανική οικονομική δύναμη. Εκείνοι που ξέρουν πρόσωπα και πράγματα, αλλά και τους συσχετισμούς δυνάμεων στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, λένε πως ανάμεσα στους συμμετέχοντες σε αυτό δεν υπάρχει προφανής αντικαταστάτης της Μέρκελ – πράγμα που ενισχύει την εκτίμηση ορισμένων διπλωματών ότι οι συνεδριάσεις των ηγετών χωρίς εκείνη θα γίνουν πολύ λιγότερο διπλωματικές, αν όχι πολύ περισσότερο συγκρουσιακές. Αρα, οι περιβόητοι αργοί ευρωπαϊκοί ρυθμοί στη λήψη σημαντικών αποφάσεων ίσως γίνουν ακόμη πιο βραδείς. Μια «σιδηρά κυρία» φεύγει, λοιπόν. Τα βήματά της όμως, μπορεί αντί να σβήνουν μια θλιβερή ιστορία, να προμηνύουν μια.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή