Το τέλος της διαδρομής

Για ορισμένους ήταν έκπληξη. Αλλοι πάλι, ανέμεναν αυτές τις εξελίξεις. Που ήταν καταιγιστικές. Οχι μόνον για τον χώρο του μπάσκετ, αλλά για το σύνολο του ελληνικού αθλητισμού. Μέσα σε ελάχιστα 24ωρα, δύο μεγάλα κεφάλαια είδαν να μπαίνει η τελευταία παράγραφος. Αυτή με τους τίτλους του τέλος. Το περασμένο Σάββατο ήταν ο Βασίλης Σπανούλης που ανακοίνωσε το φινάλε της δικής του διαδρομής. Και χθες ήταν ο κολλητός του, ο Νίκος Ζήσης αυτός που γνωστοποίησε ότι δεν θα συνεχίσει στα παρκέ με την ιδιότητα του παίκτη. Το εγχώριο μπάσκετ δεν θα είναι πλέον το ίδιο. Το ποιος είναι ο Σπανούλης οι πάντες το γνωρίζουν και ασφαλώς τον αναγνωρίζουν. Οχι στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό, καθόσον για την Ευρωλίγκα και το άθλημα αποτελεί έναν μύθο, έναν ζωντανό θρύλο. Ωστόσο, αξίζει μνεία και στον Νίκο Ζήση για τα όσα πολλά κατάφερε στην καριέρα του. Ισως δεν είχε το εκτόπισμα του Σπανούλη, έκανε όμως τη δική του πολύ σημαντική πορεία, έγραψε χρυσές σελίδες με τη φανέλα της Εθνικής, αγωνίστηκε με επιτυχία σε αρκετές ομάδες στο εξωτερικό, πάντα ήταν ένας εξαιρετικός παίκτης και κυρίως άριστος συμπαίκτης. «Η ΚΑΕ Ολυμπιακός εύχεται στον Νίκο Ζήση ό,τι καλύτερο στη συνέχεια της ζωής του. Ηταν τιμή μας που υπήρξες αντίπαλος όλα αυτά τα χρόνια», υπήρξε η τοποθέτηση του μπασκετικού Ολυμπιακού για το αντίο του τέως παίκτη της ΑΕΚ. Μια θέση που αξίζει αναφοράς και ήταν μια αναγνώριση της αξίας αλλά και της προσφοράς του παίκτη στο ελληνικό μπάσκετ.