Το τελευταίο χρονικό διάστημα γίνεται μεγάλη συζήτηση για τη δυνατότητα των καταδικασθέντων σε ισόβια να μην εκτίουν αυτή την ποινή αλλά να αποφυλακίζονται μετά από κάποια χρόνια. Το ελληνικό ποινικό σύστημα περιέχει μια εικονικότητα στις ποινές. Αυτές που επιβάλλονται από τα δικαστήρια δεν εκτίονται ολόκληρες αλλά μέρος αυτών. Στα πλημμελήματα σχεδόν κανείς δεν φυλακίζεται (λόγω αναστολών ή μετατροπών των ποινών) και στα κακουργήματα οι καταδικασθέντες εκτίουν πραγματική φυλακή από 2/5 έως 3/5 και απολύονται με τον θεσμό της υφ’ όρον απόλυσης. Το ίδιο γίνεται και στη μέγιστη ποινή της ισόβιας κάθειρξης, όπου ο καταδικασθείς μετά από πραγματική έκτιση 16 ετών και αφού συμπληρώσει 20 έτη με ευεργετικό τρόπο (εργασία κ.λπ.) μπορεί να απολυθεί υφ’ όρον. Αυτός όμως ο θεσμός είναι διεθνής και ισχύει στις περισσότερες χώρες του κόσμου.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή