Εφτασα στο Πάρκο Ελευθερίας σαν σε όαση που πια, μετά τόση περιπλάνηση στην αστική έρημο, μοιάζει πραγματικότητα απτή. Η απελευθέρωση από τα ασφυκτικά δεσμά με τα οποία έδεσε την πόλη ο ιός έμοιαζε τώρα να πραγματοποιείται. Είχα έρθει να δω, γι’ αυτό, μία έκθεση. Ο Ζήσης Κοτιώνης -γιατί δικό του έργο ήταν η έκθεση της πρώτης αυτής απελεύθερης πράξης μου μετά από καιρό- είναι ένας αρχιτέκτονας τοπίου. Οχι με τη γνωστή έννοια, της διαμόρφωσης κήπων ή περικοκλάδων προαστιακών μεγαλοαστικών σπιτιών. Είναι ένας αρχιτέκτονας τοπίων του νου.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή