Ο επαναπροσδιορισμός των σχέσεων μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρώπης, τον οποίο επαναφέρει στο προσκήνιο η νέα αμερικανική κυβέρνηση, είναι προφανώς μία εξέλιξη πολύ θετική, η οποία ωστόσο χρειάζεται ένα ιδιαίτερο «ζύγισμα» σε σχέση με την προοπτική της αυτονομίας και του ρόλου κάποιας κυριαρχίας που επιθυμεί και επιβάλλεται να έχει η οικονομική ή η πολιτική αύριο Ευρώπη, στη διεθνή τάξη πραγμάτων. Η ιστορία έτσι κι αλλιώς δύσκολα επαναλαμβάνεται. Η Ευρώπη, στο νέο διεθνές περιβάλλον, έχει στρατηγικό όφελος να ολοκληρώσει την οικονομική της ένωση και να προχωρήσει οπωσδήποτε στη διαμόρφωση μιας κοινής εξωτερικής πολιτικής και μιας κοινής πολιτικής άμυνας, με τις δικές της δαπάνες και τη δική της εξοπλιστική βιομηχανία. Οποια και εάν είναι στο εξής η συνεργασία (μακάρι να είναι η καλύτερη) με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Για να παίξει η Ευρώπη την επιβίωση και τον ξεχωριστό της ρόλο σε υψηλό επίπεδο, έχει ταυτόχρονα μια ακόμη μεγάλη και κρίσιμη υποχρέωση: να προασπίσει τον πολιτισμό της, τον τρόπο ζωής, έκφρασης και δημιουργίας των πολιτών της.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή