Το Πράσινο Κύμα απλώνεται στην Ευρώπη, μετά το 2019, σε ευρωπαϊκές, εθνικές, περιφερειακές και τοπικές εκλογές ως αποτέλεσμα (και) των κινημάτων νέων για το κλίμα. Ισχυρή κοινωνία των πολιτών συμβάλλει σε αντίστοιχη πράσινη πολιτική παρουσία και αντιστρόφως,

η ισχυρή εκπροσώπηση

των Πράσινων ενισχύει

τις κοινωνικές αλλαγές.

Μέσα σε 19 χρόνια ξεκινώντας από σήμερα είτε θα έχουμε ελέγξει κάπως

την κλιματική κρίση με

τον στόχο να συγκρατήσουμε την άνοδο της μέσης θερμοκρασίας στο όριο

του 1,5 βαθμού Κελσίου,

είτε η κρίση θα είναι ανεξέλεγκτη και η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας

θα φτάσει τους 2,3 έως 6 βαθμούς Κελσίου.

Τα ελληνικά κόμματα προσπαθούν να ξαναπλασαριστούν ως «πράσινα», το ζήσαμε και πριν τις ευρωεκλογές 2009 εξαιτίας της ανοδικής δημοσκοπικής πορείας μας. Ομως, η αλλαγή είναι επιδερμική, επικοινωνιακή.

Ενα μέρος της Αριστεράς

μας κατηγορεί ότι δεν μιλάμε για τον πυρήνα του καπιταλισμού. Δεν έχει καταλάβει ακόμα ότι

οι προτάσεις των Πράσινων αντιστοιχούν στις αλλαγές του οικονομικού, ενεργειακού, παραγωγικού και καταναλωτικού μοντέλου που συντελούνται ήδη.