Πέρασαν 6 χρόνια από το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου, όταν το Οχι νικούσε πανηγυρικά. Ηταν εκείνη η νύχτα, όμως, που χωρίς κανείς να το καταλαβαίνει τότε, έμπαιναν οι βάσεις για κάτι πολύ μεγαλύτερο, που θα άλλαζε για πάντα την πορεία της χώρας. Ενα μέτωπο άρχισε να συγκροτείται, το οποίο αργά και σταθερά γινόταν πλειοψηφικό όσο τελείωνε κάθε αυταπάτη. Ενα μέτωπο που δεν θα επέτρεπε να διακινδυνεύσει ξανά η ευρωπαϊκή πορεία της χώρας και θα στεκόταν σταθερά απέναντι στον λαϊκισμό. Για κάποιους το δημοψήφισμα έπρεπε να γίνει, αν μη τι άλλο για να αποδειχθεί στην πράξη ότι ποτέ δεν υπήρξαν ως ρεαλιστική επιλογή δωρεάν γεύμα, λεφτόδεντρα και μαγικές λύσεις. Μέχρι και την 5η Ιουλίου ένα σεβαστό τμήμα των πολιτών πίστευε πως «θα παίζουμε νταούλια και οι αγορές θα χορεύουν».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή