Δεν ήταν εύκολο. Το αντίθετο. Η Ισπανία με αυτό το ποδόσφαιρο «σήμα κατατεθέν της», τις απανωτές και κατά κόρον εύστοχες πάσες, έπιασε το καλύτερο παιχνίδι στο Euro. Πίεσε τη Σκουάντρα Ατζούρα. Τη στρίμωξε στα σχοινιά και κατά τη διάρκεια της παράτασης, η Φούρια Ρόχα ήταν η ομάδα που κυνηγούσε το γκολ και ήθελε να αποφύγει τη διαδικασία των πέναλτι. Λες και ήξερε… Αλλά στη ζωή και δη την ποδοσφαιρική, δεν έρχονται όλα όπως τα αναμένουν προπονητές και κόσμος. Η Ιταλία μολονότι «μάτωσε» και υπέφερε, ήταν το σύνολο που πανηγύρισε την πρόκριση στον μεγάλο τελικό. Εχει μια ομάδα που πάντα βρίσκει γκολ, έχει σκοράρει σε όλα τα παιχνίδια του τουρνουά και από μόνο του αυτό λέει πολλά για τις ικανότητες των άσων του Μαντσίνι. Του κόουτς που μόνο φουλ άμυνα δεν θα ζητούσε από τους ποδοσφαιριστές του – δεν είναι αυτή η δική του νοοτροπία.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή