Τα χίλια πρόσωπα της μουσικής του Γιώργου Πατεράκη και του φωνητικού κουαρτέτου String Theory που έστησε ο ίδιος το 2011, ύστερα από έναν χρόνο καραντίνας, ξεπροβάλλουν στο φως και ξανασυναντούν τους φίλους τους στον κήπο του νέου τους χώρου, στο Βιομηχανικό Πάρκο ΠΛΥΦΑ. Ο γνωστός μουσικός, στο πιάνο, και οι Σπύρος Ηλιάδης, στην κιθάρα, Εύα Λαύκα, Λάρα Καλλίρη, Γεράσιμος Παπαδόπουλος, Γιώργος Κασαβέτης, στη φωνή, ετοίμασαν σήμερα και αύριο δύο συναυλίες με γνωστά και άγνωστα δικά τους κομμάτια αλλά και ανατρεπτικές διασκευές. Δίπλα τους στη σκηνή αυτό το διήμερο θα ανέβει επίσης η καλεσμένη τους Ιωάννα Φόρτη. Για αυτές τις βραδιές ο Γιώργος Πατεράκης μίλησε στο «ΝΣυν».

Ποια κομμάτια θα ερμηνεύσετε τις δύο βραδιές;

Θα πούμε από τον καινούργιο μας δίσκο, την «Γκαλερί Δραμάτων» που κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 2020, θα πούμε κάποια από παλαιότερες παραστάσεις μας, θα πούμε κάποια καινούργια που πρωτοβλέπουν το φως και πάνε για τον επόμενό μας δίσκο, και θα κάνουμε τις συνήθεις ταχυδακτυλουργίες στις οποίες είναι συνηθισμένος ο κόσμος που μας παρακολουθεί: Φλωρινιώτης δίπλα σε Γουίλιαμ Μπλέικ, λαϊκοπόπ δίπλα σε αναγεννησιακή αντίστιξη, Δον Κιχώτης δίπλα σε Σαπφώ… Δεν το κάνουμε όμως ούτε εξυπνακίστικα ούτε από εκκεντρικότητα… Ετσι μας «κάθεται» και στο τέλος όλο αυτό βγάζει ένα συνεπές νόημα.

Υστερα από έναν χρόνο καραντίνας, πόσο αναζωογονητικό είναι να επιστρέφετε στις ζωντανές παρουσιάσεις της δουλειάς σας;

Για όλα τα ζόμπι είναι πολύ αναζωογονητικό να ξυπνούν και να ξανακυκλοφορούν στον κόσμο των ζωντανών. Ημασταν για έναν χρόνο κλεισμένοι στις κρύπτες μας και ξαναβγαίνουμε στο φως. Τι ρωτάς;

Πώς δένετε στο πρόγραμμά σας τόσο διαφορετικά μουσικά είδη;

Πώς δένονται τόσο διαφορετικά χρώματα σε έναν πίνακα; Πώς δένονται τόσο διαφορετικές γεύσεις σε ένα πιάτο; Πώς δένονται τόσο διαφορετικά χημικά στοιχεία σε έναν ανθρώπινο οργανισμό; Ο διαχωρισμός και η κατηγοριοποίηση των πραγμάτων είναι μεν στην ανθρώπινη φύση και δεν είναι ούτε παράλογα ούτε άκυρα, το ίδιο παράλογος δεν είναι όμως και ο συνδυασμός τους: νέες εκπλήξεις, νέα χρώματα και νέες γεύσεις περιμένουν τον επίδοξο πειραματιστή που, έχοντας γνώση του υλικού και τις κατάλληλες δεξιότητες, τολμά να συνδυάσει φαινομενικά ασυνδύαστα στοιχεία. Αντίθετα, τέτοιου τύπου εκκεντρικότητες, που γίνονται χωρίς μέτρο και γνώση, καταλήγουν είτε σαν το απροσδιόριστο χρώμα του νερού στο ποτήρι που ξεπλένουμε τα πινέλα της νερομπογιάς είτε σαν τη μαγειρική των παιδικών μας χρόνων, όπου ρίχναμε άκριτα μέσα στο μπολ της μαμάς αλάτια, ζάχαρες, αβγά, πιπέρια, Κόκα-Κόλα και μουστάρδα και το προσφέραμε περήφανοι για γευσιγνωστική δοκιμή στους άτυχους γονείς μας.

Το υπόλοιπο του καλοκαιριού τι επιφυλάσσει για εσάς μουσικά;

Αποχή από οποιαδήποτε πιεστική δραστηριότητα, απομόνωση δίπλα στη θάλασσα και πολλή δουλειά για την παράσταση που θα ανεβάσουμε την επόμενη σεζόν και λέγεται «Κι εσείς; Πώς τα περνάτε;». Βασίζεται σε μια σειρά επιστολών που ανακαλύψαμε τυχαία σε ένα παλιό αρχοντικό στα Πατήσια, και περιέχει την αλληλογραφία μιας αστικής οικογένειας του 1930 που οι μισοί έχουν φύγει και έχουν μεταναστεύσει στην Αίγυπτο. Μέσα από την αλληλογραφία τους περνάνε η Κατοχή, τα συσσίτια, οι βομβαρδισμοί της Αλεξάνδρειας, ο Εμφύλιος, ο θάνατος του Γεωργίου Β’, ο τορπιλισμός της «Ελλης», ενώ η καθημερινότητα της ζωής συνεχίζει να βρίσκει την ισορροπία της στις πιο αντιφατικές συνθήκες.