Αναμνήσεις από την εφηβεία. Εκεί, στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1970. Κασέτες από αυτές που, όταν «μάσαγε» το κασετόφωνο την ταινία, γυρίζαμε το στυλό στην τρύπα για να την ξανατυλίξουμε. Η ντίσκο είχε αρχίσει να απογειώνεται. Ο μύθος του «Saturday night fever» έφτανε στη χώρα μας πριν έρθει ακόμη η ταινία. Τα πρώτα «ενήλικα» πάρτι, μπλουζ και χορευτικές φιγούρες πάνω σε ασταθή ψηλοτάκουνα. Αρωμα Fidji τα κορίτσια, Aramis τα αγόρια. Και Ραφαέλα Καρά. Παντού. Στην τηλεόραση, σε αφίσες στα νεανικά δωμάτια, στα εξώφυλλα των περιοδικών, στις πίστες των ντισκοτέκ, στα σαλόνια των σπιτιών με τα τραβηγμένα στην άκρη έπιπλα. Scoppia, scoppia, mi scoppia il cuor.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή