Ο «Ορέστης» του Ευριπίδη παίχθηκε, όταν ο Πελοποννησιακός Πόλεμος είχε ρημάξει στην Αθήνα και είχε διαλύσει ολόκληρη την Ελλάδα. Δεν είμαι από τους αναγνώστες και μελετητές των αρχαίων κειμένων που, σώνει και καλά, ανακαλύπτουν, κυρίως πίσω από τις πραγματικές αλληγορίες, δηλαδή καμουφλαρισμένες με το κύρος του μύθου, ερμηνείες των ιστορικών γεγονότων. Δεν μπορεί, όμως, κανείς να αρνηθεί πως ένας θεσμός, όπως οι Δραματικοί Αγώνες (που δεν αναβλήθηκαν ούτε όταν η Αθήνα έκαιγε σε σωρούς τα θύματα του λοιμού που ξεκλήρισε το 1/3 του πληθυσμού της Αττικής) αγνοούσαν και τα μεγάλα προβλήματα της πόλης και τις ανησυχίες της πολιτικής και τα ψυχικά τραύματα ενός πολέμου που αλλοίωσε (όπως το καταγράφει ο Θουκυδίδης) τα θεμέλια των ηθικών αξιών που καλλιέργησε η πόλη και καθόρισε την παιδεία της και τη στερεότητα των θεσμών της.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή