Τεράστιος, μήκους 22 μ., και πορφυρός. Κεκλιμένος και ελαφρώς συστρεφόμενος. Ενας διάδρομος που θύμιζε τσουλήθρα. Ενα κόκκινο «νήμα» που οδηγούσε από τον πάνω στον κάτω κόσμο και αντίστροφα καταλάμβανε την ορχήστρα του αρχαίου θεάτρου της Επιδαύρου το βράδυ της Παρασκευής. Και θα μπορούσε η σκηνική εγκατάσταση της Εύας Μανιδάκη να κλέβει τα βλέμματα μέχρι να ξεκινήσει η παράσταση των «Βατράχων» του Αριστοφάνη στην πρώτη σκηνοθετική απόπειρα της Αργυρώς Χιώτη στο εμβληματικό αργολικό θέατρο και την πρώτη φετινή παραγωγή του Φεστιβάλ Αθηνών – Επιδαύρου, αν δεν ερχόταν σε αντίστιξη με το απρόσμενα, ακόμη και για εποχές πανδημίας, λιγοστό κοινό στο κοίλο. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, την παράσταση της Παρασκευής παρακολούθησαν 1.500 θεατές, του Σαββάτου του Σαββάτου λίγο περισσότεροι από 3.000 και της Κυριακής, περίπου όσοι και την Παρασκευή σύμφωνα με τα στοιχεία από το ταμείο όσο γράφονταν αυτές οι γραμμές.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή