Ενα από τα παράδοξα του τρόπου που ξεδιπλώνεται η δημόσια συζήτηση είναι οι δύο αντιφατικές τάσεις που καταγράφονται ως προς τη διάρθρωση των σύγχρονων κοινωνιών. Από τη μια έχουμε όλη την προσπάθεια να ακυρωθεί προκαταβολικά κάθε έννοια ένταξης σε κοινωνικές τάξεις. Είναι το διαδεδομένο ρητορικό σχήμα που υποστηρίζει ότι κατά βάση οι κοινωνίες είναι συσσωματώσεις από άτομα χωρίς άλλες εντάξεις και διασυνδέσεις, πέραν αυτών που εξασφαλίζουν η αγορά και οι κοινές καταναλωτικές πρακτικές. Από την άλλη, έχουμε το σχήμα για τη «μεσαία τάξη» που λίγο πολύ παρουσιάζεται ως ο κορμός των σύγχρονων κοινωνιών. Αυτό στηρίζεται συνήθως σε ένα σχήμα που ορίζει τη «μεσαία τάξη» ως αυτό που μένει εάν αφαιρέσουμε το 20% των πολύ φτωχών και το 20% των πολύ πλουσίων.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ