Τουλάχιστον απ’ τα μέσα της δεκαετίας του 1970, Δυτική Ευρώπη, Βόρεια Αμερική και Ιαπωνία, το πάλαι ποτέ πανίσχυρο οικονομικό και γεωπολιτικό τρίγωνο του Ψυχρού Πολέμου που, καταχρηστικά, αναφέρεται ως «Δύση», είναι σε σταθερή τροχιά παρακμής. Η Δύση, μετά το τέλος των «οικονομικών θαυμάτων», αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα ανάπτυξης, πλαισιωμένο από περιοδικές χρηματιστηριακές κρίσεις, με αποκορύφωμα την κρίση του 2007-10 και την κρίση της ευρωζώνης. Η περίοδος της πανδημίας ενέτεινε αυτό το αναπτυξιακό πρόβλημα, υπονομεύοντας ακόμα περισσότερο την ευημερία των λαών. Το νεοφιλελεύθερο μοντέλο είναι αντιαναπτυξιακό, αλλά ταυτόχρονα επιταχύνει τον πλουτισμό μιας μικρής χρηματιστηριακής κάστας. Τον Απρίλιο του 2021 το περιοδικό Forbes αποκάλυψε ότι το 2020 ο συλλογικός πλούτος της χρηματιστηριακής ολιγαρχίας είχε αυξηθεί κατά 60%, δηλαδή από 8 τρισ. σε 13,1 τρισ. δολάρια. Οι ταξικές ανισότητες στη Δύση έχουν φτάσει σε ανήκουστα μεγέθη.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή