Το τελευταίο ταξίδι

Η στρατηγική των ταξιδιών αποχώρησης της Μέρκελ έχει πολύ ενδιαφέρον: πρώτα στο Λονδίνο για να ανοίξει το επόμενο διμερές κεφάλαιο με το Λονδίνο. Τώρα στην Ουάσιγκτον. Ομως εκεί δεν είναι διμερές: εκεί είναι στη μέση η Ρωσία. Η Ανγκελα Μέρκελ διασχίζει τον Ατλαντικό για τελευταία φορά ως καγκελάριος της Γερμανίας και ως ηγεμονικό πρόσωπο της ευρωπαϊκής πολιτικής για να συναντηθεί με τον αερικανό πρόεδρο Τζο Μπάιντεν. Ενα ταξίδι που πιθανότατα δεν θα γινόταν αν στον Λευκό Οίκο βρισκόταν ακόμα ο Ντόναλντ Τραμπ. Ομως, το ότι πλέον γίνεται δεν σημαίνει και ότι τα αποτελέσματά του θα είναι αναγκαστικά πολύ διαφορετικά από το να μην είχε γίνει καθόλου. Γιατί μπορεί πολιτικά οι σχέσεις να έχουν πλέον ομαλοποιηθεί εκ νέου, αλλά αυτό που συνεχίζει να χωρίζει την Ουάσιγκτον από το Βερολίνο δεν είναι απλώς ένας ωκεανός, μα κάτι πολύ πιο τραχύ και δύσβατο: οι σχέσεις της Γερμανίας – και της Ευρώπης  – με τη Μόσχα. Και, κυρίως, η υπόθεση του υπό κατασκευή αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream 2, που θα εξασφαλίσει στη Ρωσία ακόμα πιο ισχυρή θέση στον ενεργειακό χάρτη της Ευρώπης, ενώ θα καταστήσει την Ουκρανία ακόμα πιο ευάλωτη έναντι του Κρεμλίνου. Ολα αυτά ενοχλούν διαχρονικά την Ουάσιγκτον, αλλά εξυπηρετούν σημαντικά το Βερολίνο, που εξακολουθεί και βρίσκεται πάντοτε αντιμέτωπο με το παλιό πρόβλημα που δεσπόζει στην πολιτική του τα τελευταία 100 χρόνια τόσο στην ειρήνη όσο και στον πόλεμο: το έλλειμμα σε ημεδαπούς φυσικούς ενεργειακούς πόρους.