Πριν από μερικές μέρες μιλούσα με τον καθηγητή Ιωάννη Καζάζη, πρόεδρο του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας, σχετικά με τη δημοσίευση ενός άρθρου του. Για τη γλώσσα. Ηταν ενθουσιώδης. «Η ακμή της γλώσσας μας είναι συνάρτηση της ετοιμότητάς μας να διαβάζουμε προσεκτικά τη μεγάλη ξένη λογοτεχνία, για να τροφοδοτούμε ακατάπαυστα με τον χυμό της τις ρίζες, τον κορμό και τα κλαδιά της πανάρχαιας αλλά και πάντα μοντέρνας ελληνικής γλώσσας», αυτό ήταν το θέμα του – και εκτιμούσε ότι το Κέντρο, στο οποίο προΐστατο, έχοντας πάρει τη σκυτάλη από δύο σπουδαίους επιστήμονες, τον Δημήτρη Μαρωνίτη και τον Α-Φ. Χριστίδη, ήταν και θα παρέμενε για πολύ καιρό η αιχμή του δόρατος.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή