Την πρώτη φορά που συνάντησα διά ζώσης τον Ορέστη Ανδρεαδάκη, η αφορμή δεν ήταν μια ταινία ή ένα κινηματογραφικό φεστιβάλ, αλλά μια τρύπα. Ηταν το 2010 όταν ως επικεφαλής του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας, τότε, είχε την ιδέα μέσα σε 18 μουσεία της Αθήνας να επισημάνει τα εκθέματα εκείνα που αναδείκνυαν τη σημασία της τρύπας στον ανθρώπινο πολιτισμό και να μας συστηθεί και ως επιμελητής της έκθεσης.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή